
Wanneer je herinnerd wie je bent, en de stilte mag in je vallen. Dan realiseer je je hoe weinig veel dingen er daadwerkelijk toe doen.
Wanneer genezing aanvangt van de ziekte in deze wereld en je weer zuiver waar kunt nemen, kan je afstand doen van alles wat niet langer bij je hoort.
Zoals mijn laatste blog waarin ik omschrijf dat ik het goddelijke aan mocht raken, dat was nog slechts een aanreiking. Ik beken eerlijk, ten tijde van het uitkomen van het boek was ik nog in pijn verweven. Ik kwam net weer op het juiste pad terecht, maar ik was er nog niet. Mijn 'love bite" heeft me nog tot april 2024 flink bezig gehouden. Deze man zat zo in mijn energie en al zijn demonen, dat ik meer dan een half jaar heb nodig gehad om los te komen.
Verder zat ik enorm vast in mijn denkwijze, in mijn hoofd. Na healing deze week kon ik eruit komen en dan ben ik er nog niet, want als je dus je tweelingziel niet meeneemt in frequentie heb je ook nog last van dat deel dus die moet mee door precies dezelfde ervaringen als je dan op jezelf hebt gedaan. (Wel als je beide volledig de duisternis in gedonderd ben). Ik moest de consequenties van mijn eigen weglopen uit mijn ware connectie onder ogen komen, heel pijnlijk. En dit ging maar door en die pijn bleef maar komen. Inmiddels heb ik gevonden wat ik zocht en zelfs dat is nog maar het begin.
De pijn bleef komen vanuit mijn eigen geloof, ik herinner me niet eens meer welk geloof het was. Ik bleef zelf met mijn eigen scheppingskracht deze pijn in stand houden en ik realiseerde mij half nog steeds niet wat mijn geest allemaal kan creëren. Wij mensen zijn zeer krachtige creators en zeker als het om onze eigen pijn gaat, als de angst het overneemt ben je nergens.
Ik ben door Kurt Johnsson, Elle Hari en uiteindelijk Gregg Braden gebracht naar wat ik nodig had en zonder de regelmatige healingen die ik van Maria krijg was ik nooit tot inzichten als deze gekomen. Steeds zijn het weer duwtjes naar mezelf, naar tools, naar richting uit de cyclus waar ik veel te lang in gelopen heb. Ik bleef alles leggen bij de zielsmissie en het werk buiten mezelf, m'n aardse activiteiten, dat mijn huis verder afgewerkt dient te worden en eigenlijk al die onzin. Want onzin is het, het dient niet, het is leuk voor later maar de prioriteit moest echt eerst naar mijn innerlijk.
In februari onderging ik een nieuwe dood, ik kroop door het hol van de leeuw en nu door de niet stoppende pijnen heen die maar bleven komen als een oneindige strijd. Ik gunde mezelf dat licht niet, ik dacht heel diep ergens dat ik niet goed genoeg was voor alles, zelfs mij goed voelen leek ik niet te willen. Het klinkt absurd, maar als we hevig trauma oplopen doordat we besmet zijn door onzuivere mensen, kan dat zeer diep op onze overtuigingen inwerken en ons zicht op wat we nodig hebben totaal vertroebelen.
Wederom was er een smeekbede naar het goddelijke, dezer dagen en met name deze afgelopen week zijn deze beantwoord met de tools die ik zocht.
Kopje onder enkele dagen volledig mijn healing in is soms de enige weg, het echte werk doe ik altijd uiteindelijk allemaal zelf, in bed volledig ingetuned op de engelen en God zijn licht met Jezus Christus zijn ware gedaante naast me. Ze leren mij mezelf te genezen, geven inzichten en helpen me door de pijn en uit de pijn.
Ik kan niet anders meer dan in overgave, voor wat Gods wil is. Deze pijn was mijn kruisiging, het was mijn lijden voor het herrijzen, mijn offer en dood voor het opstaan.
Ik mocht zijn liefde opnieuw aanraken en dieper pakken, ik heb mogen ervaren wat ik ben. Wat ik eerder zag was slechts een oppervlakkige visual, mijn gevoel is lang uitgeschakeld geweest en ik heb nog veel werk te doen. Echter ervaar ik nu dat ik de rust heb, de helderheid en de liefde heb die ik zocht. Negen jaar heb ik offtrack gelopen, het was lang, ik mag opnieuw leren wie ik ben zonder trauma, dat het licht mij draagt en mij draagt naar wat ik nodig heb.
Muziek doet veel, tijdens het typen speelt 'Spirit bird'. Als je me al wat langer volgt weet je dat ik veel naar muziek verwijs. Ik help je herinneren en zonder muziek was dat veel moeilijker geweest.
Ik richtte mijn teksten veelal aan mijn "lovebite"(meer daarover op deze pagina), de nep tweelingziel die wel zodanig in je systeem kan zitten. Ik heb ook naar mijn ware significante andere (zo noem ik hem nu liever) veel teksten gericht en facebook berichten, als hulp. Maar eigenlijk is zoiets geen hulp, het is je eigen angst dat de ander "het niet leert" of iets in die trant. Ik heb geen behoefte meer om mezelf te bewijzen aan de wereld, mensen de les te lezen en mezelf op voorgrond te zetten. Ik heb de afgelopen tijd ervaren wat ik niet wil in het leven en deze patronen zijn er om doorbroken te worden. Het is vaak ons eigen onvermogen, de angst en de onmacht die over ons heersen, in plaats van dat wij zelf de beheersing hebben om ons in te houden of om deze energie van vaak hechting aan iets, om te buigen.
De enige weg is naar binnen en begin eerst maar eens je eigen onvermogen en verslaving hierin te erkennen. Ik heb dit gedaan de afgelopen tijd. Ik heb me onthecht van mijn significante andere en de ruimte genomen mijn leven weer over mij te laten gaan, nog steeds zat er een stukje verlatingsangst en nog vele ongeziene angsten in mijn onderbewustzijn die nog steeds de regie hadden. Deze negen jaar hebben mij geen goed gedaan, het was volledig uit mijn eigen energie terwijl ik daarvoor een volledige versmelting had met mijn significante andere, ik heb nog nooit zoiets moois meegemaakt. Daarna moest ik loslaten, maar ik had een keuze. Als ik de engelen boven het sjamanisme had verkozen, had ik dit allemaal veel eerder geleerd, had ik mezelf niet zo ver kwijt hoeven raken. Ik had alles om kunnen buigen vanaf 2017, maar had ik maar.....daar schieten we niks mee op. Ik heb de tijd moeten loslaten, of de illusie van wat het is en mezelf moeten toestaan te voelen dat alles in het NU is. Ik ben zoals ik ben geleid terug gekomen bij ware spiritualisme, zoals ik het al jong in me droeg. Ik heb mezelf eerlijk in de ogen gekeken en besloten dat ik geen afleiding meer zou zoeken, niet meer zou laten verleiden tot de zoveelste carriere switch, facebook scrollen etcetera. Als je niet krijgt wat je wil dan moet je eerst eens kijken of je dat wel nodig hebt, don't follow the money. Ik was er bijna weer voor gevallen, terwijl ik sinds mijn boek allang weet dat ik in kleine stapjes tot iets wordt geleid wat ik mag volgen. En ik kan dat alleen maar voelen als ik dichtbij mezelf ben, in de ware energie van wie ik ben. Maar aangezien dat nog steeds niet voldoende in orde was, vloog ik weer als vanouds alle kanten op. Echter wat ik opgepakt heb, de online cursus spirituele genezing was wel de juiste beslissing. En zoals gewoonlijk is ook dat weer een proces en leer ik veel, krijg ik veel nieuwe informatie en aan mij weer een weg te vinden om dat zo zuiver mogelijk te maken voor het volledig in de wereld wordt gezet.
Dieper en dieper laat ik alles los waardoor ik levenslang heen en weer werd geslingerd, ik heb de laatste tijd gekozen voor focus en zoveel mogelijk in mijn eigen energie zitten. En niet maar van alles doen, ik ben alleen maar naar binnen aan het gaan. Af en toe is er een dag dat ik weer veel klussen gedaan krijg, een soort van pauze en dan duik ik weer heel diep mezelf in. De drang om alles in mezelf op te lossen is groot, omdat ik weet dat de uitwerking dat dan uiteindelijk in de buitenwereld zal zijn. Om de hereniging met hem gaat het al niet eens meer, ik ervaar steeds dieper hereniging met mezelf. Maar nogmaals, ik kan dat ook alleen maar door hem ook mee te nemen volledig hierin. Twee delen die door pijn de weg kwijt zijn geraakt dienen eerst binnenin volledig op dezelfde frequentie te zitten en nogmaals, negen jaar afdwalen is lang. Ergens wou ik dat het nooit zo ver had hoeven komen, maar als je zelfs in diepere lagen een soort zelfhaat tegenkomt, dan weet je dat het niet zomaar is gebeurd. In dit stukje gaat het zeker over houden van jezelf, als in wie jij in wezen bent. Maar als je niet weet wie je echt bent, hoe kan je er dan van houden?
En als energie van andere mensen nog steeds in je energie de regie heeft, hoe verwacht je dan weer rust en vrede in jezelf te vinden?
Wij beide, waren te ver van onszelf afgedwaald om elkaar en boven al onszelf nog in zuiver licht te herkennen, laat staan erkennen.
Alle erkenning en liefde die er was, die was verdwenen door de mist van de duisternis en de verwarring en pijn van nieuw trauma wat de afgelopen jaren was opgedaan. Nu ik dit schrijf heb ik een brok in mijn keel. Ik ben sterk geweest, maar ook hard, veel te hard. (En het is hoog tijd dat we sterk zijn en hard zijn eens uit elkaar gaan halen, want dat heeft niets met elkaar te maken.)
Voor mezelf, hem en de mensen die bij me kwamen. Nog geen 24 uur geleden realiseerde ik me dit, het is tijd dat ik dingen anders ga doen.
Je kunt je overgeven aan het licht maar als je ziet hoe jezelf door de demonische energie werd geregeerd (ik zei niet dat dit leuk was) dan wordt je nog veel nederiger, liever en zachter. Als we tegenover onszelf durven te erkennen dat we demonisch hebben gehandeld, dan zijn we pas echt eerlijk. Deze rauwe werkelijkheid is het begin van het durven en kunnen toelaten van echte liefde, de liefde die de schepper echt voor ons heeft.
Hoe aardig dat we denken dat we zijn naar andere of hoe blind voor ons eigen gedrag, de schade die je ongemerkt aan mensen brengt omdat je lijdt aan het trauma van een narcistische partner of werkrelatie, daar praat niemand over. Maar als je niet door hebt dat het over je regeert, doe je meer pijn dan je wil.
En helen van dat trauma vergt veel toewijding en zelfinzicht, meer dan je soms denkt dat je kan opbrengen.
Ik kon niet meer zacht zijn, maar was het nooit geweest ook. Ik moest het zo uitvergroot zien, anders zou ik nooit deze veranderingen maken.
En elk oordeel dat je direct of indirect hebt, op jezelf of een ander komt gelijk terug in deze eerder genoemde pijn. Zoals ik zei, zelfbeheersing is een groot goed.
Dat we onze waarheid dienen te spreken, is geen vrijbrief om maar klakkeloos je oordeel op van alles te gooien en een ander (zelfs niet als grap) aan de schandpaal te nagelen. Dan ben je gewoon achteloos, onbewust bezig. Spiritueel bewustzijn betekend dat je weet en voelt wat gepast is en wat niet, je mag rebels zijn en mensen bewust maken maar nagel niet iedereen aan de schandpaal en blijf daarbij zeer bewust van je eigen aandeel.
Ik richt me voortaan heel bewust op wat wel zuiver is, ik ga het niet meer hebben over onzuivere healers. Ik help daarintegen wel de mensen die er iets van opgelopen hebben maar ik ga er niet meer groots schoppend mee in de picture staan. Mijn boek geeft voldoende informatie en ik ben klaar met dat verleden, dus het is niet nodig om dat nog op te rakelen.
Je ervaart mijn tekst nu misschien ook zachter, ik ben ook zachter en ik mag nog veel zachter worden. Mijn proces in de de pijn afgelopen maanden, leerde me dit. Je kunt overgeven aan het licht maar als je de liefde niet kunt binnenlaten en niet ziet waar je zelf de liefde steeds weer met hardheid hebt beantwoord, kom je niets verder.
Voor hereniging hebben we uitlijning en balans nodig, ik noemde de uitlijning al veel, de uitlijning met God is de uitlijning met een liefdesfrequentie.
Mocht je je net als mij zwaar gekruisigd voelen, ga dan eens mediteren met 0,1 hertz de liefdesfrequentie en verbind met de helende engelen van het licht.
Want er is veel in omloop maar slechts heel weinig wijst ons de(juiste) weg, kom weer terug bij jezelf.
Vanuit mijn ervaringen in het licht zijn mij een paar dingen heel duidelijk geworden. Ik ben hier echt om te dienen wat Gods wil is voor mij en dat is de enige weg naar succes voor ons allemaal. Ik mocht voelen wat voor prachtig spiritueel lichtwezen ik in werkelijkheid ben en wordt steeds bewuster van de liefde die er voor ons beschikbaar is. De echte liefde, niet alle fake wat wij ooit liefde noemen in relaties die achteraf gezien meer pijn deden dan dat het over liefde ging. Ik heb een heel stuk egocentrisme laten varen in dit, want ik deed dit alles maar met één doel: Namelijk hereniging met mijn significante andere, zoals vele van jullie dat doen. Maar lieve mensen, dat is niet waar dit proces daadwerkelijk over gaat. Het gaat over dat mooie lichtvolle wezen wat je bent, dat je deze terug vindt, net als ik. Je overgeeft aan Gods plan hoe jij de mensheid mag dienen, zonder dubbele agenda. Het gaat om de herinnering die je alleen maar kan voelen als je jezelf over durft te geven aan dit plan voor jou.
Ik ben daarom vanaf april weer beschikbaar voor 1-op-1 healingen maar ook coaching waarin je zelf interactief meedoet aan de healing en we samen kijken naar jullie pad.
Ik voel ook telkens weer waarom we wel onze tweelingziel mee dienen te helen en alleen jezelf meenemen gewoonweg niet voldoet, als je dat niet doet blijf je maar terugvallen en vast zitten in onnodige patronen en gedachten. Als je vanaf het begin zoals sommige doen het echter meteen goed doet, blijft dit je misschien echter bespaard. Maar als je zoals mij echt de verkeerde kant hebt gekozen voor langere tijd, is dit helaas echt het enige wat je gaat helpen.
Ik ben hier voor bewustzijn, voor de herinnering en het verspreiden van mijn ware licht. Ik ben hier voor tweelingzielen, voor werkelijke genezing te verspreiden en mijn kennis daarover te delen. Ik breng mensen naar hun spirituele verlichting, dat is het enige wat ik hier kom doen. En dat kan nooit door zelf eerst voor te gaan en deze deuren te openen.
Zonder ruis of afdwaling durf ik dit nu ten volste te erkennen en ik geloof dat ik wel soort van terug ben. Dit pad is het enige zuivere wat ik kan blijven gaan, de rest is bijzaak.
Ik zal de komende periode alle informatie op de website over hereniging aanpassen, ik ga ook werken aan een speciale online cursus voor tweelingzielen. Maar dit duurt nog een tijdje, eerst de curus spirituele genezing. Hier kan je wel alvast mee aan de slag.
Het is zo belangrijk om ten volste te ervaren wie je echt bent voor je daadwerkelijk mensen gaat helpen, je ware zelf is niet altijd wat je denkt dat het is.
We zitten in een menselijke lichaam en vaak dwalen we af in vele dimensies, maar in verlichting ervaren we juist weer vanuit een enorme heldere geaardheid wie we zijn. En dan blijken al die dimensies ook niet meer dan een afleiding en een verleiding om weer je leven niet aan te gaan. Je bent een spiritueel wezen in een menselijk lichaam en je kunt niet voor je dit erkend ten volste zuiver zeggen wat je hier komt doen. En je kunt het alleen maar erkennen door gevoel, woorden zijn slechts lege hulzen tot je echt ervaart in je ziel en volledige bewustzijn wie en wat je bent. Tot die tijd heb je geen enkel recht van spreken over wie jij bent of wat verlichting is.
Erken je tekortkomingen en waar je niet zuiver bent geweest, waar je niet menselijk bent geweest en toxisch bent want alleen via deze weg, zonder goedpraten van jezelf en het erkennen van de rauwe waarheid kom je pas waar je naartoe wilt. Jezelf.
Liefde, licht en kracht
Nuria
(Onderaan vindt je een hele fijne 0,1 hertz)

Reactie schrijven